Μια εικόνα χίλια δάκρυά....

Της Μαρίας Βεληβασάκη

Μια εικόνα χίλιες λέξεις δε λένε??
Εγώ θα πω μια είκονα χίλια δάκρυα...
Κ λίγα είναι μπροστά στην καταστροφή που βλέπαμε να εξελίσσεται...
Εκτάσεις γινόταν στάχτη μέσα σε λίγα λεπτά...(δε θέλω να αναφερθώ στα ζώα γιατί
στεναχωριέμαι περισσότερο, δεν φταίνε σε τίποτα...)
Πως θα ξαναγίνει ο τόπος μας όπως ήταν πριν??
Κ σε πόσο καιρό θα ξαναγίνει έτσι??
Πάντα συμμεριζόμουν τους ανθρώπους που ζούσαν αυτό τον εφιάλτη αλλά ποτέ δεν
μπορούσα να νιώσω τον τόσο πόνο κ θλίψη που κρύβει αυτό το φαινόμενο με την καταστροφική μανία...
Τώρα όμως που το έζησα τους κατανοώ απόλυτα όπως κ αυτοί εμάς...
Όλοι μαζί όμως πρέπει να σταματήσουμε αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευτούν τον τόπο μας με σκοπό να μας διώξουν κ να καταπατήσουν τις περιουσίες μας.
Και επειδή ξέρω οτι όλοι αυτοί έχουν πίσω τους τα ''υψηλα'' πρόσωπα, βοήθεια δε θα δούμε. Μόνο μερικώ ουτοπικό συμμερισμό για να θολώσουν τα νερά...
Ας μην τους αφήσουμε...