''Ανεμαζωξάρηδες'' ''Παρασκευάδες'' και ''Γραβατωμένοι'' των Αμιρών...

1. Η σελίδα του ΑΜΙΡΑΣ κλείνοντας 3 χρόνια σε λίγους μήνες σε καμία περίπτωση δεν πρόσβαλε κανέναν, παρουσίασε τα ιστορικά δεδομένα με βάση επίσημες πηγές, και ανάφερε τα γεγονότα όπως έγιναν τις τελευταίες μέρες.
2. Ο λόγος του άρθρου αυτού, δεν δημιουργήθηκε για τον αγώνα που κάνετε, αλλά για τα επιθετικά και ειρωνικά σχόλια που δεχτείτε το χωριό μας από πολυάριθμους ανθρώπους, είτε με επίσημες ανακοινώσεις είτε στον διαδικτυακό κόσμο. τι, να μην αντιδράσουμε;
3. ο κ.Μανόλης Ηλιάκης δεν είχε καμία σχέση με αυτήν την ανακοίνωση, ούτε οι κ. "Ανεμαζωξάρηδες" και ούτε η επίσημη ιστοσελίδα του χωριού www.amiras.info
4. Δεν αναφέραμε πουθενά ότι Βιάννος είναι μόνο Αμιρά...
5. Σεβασμό έχουμε όχι μόνο για την Άρβη που εκεί έχουνε σχεδόν όλοι οι Αμιριώτες περιουσίες, και ζούνε πολλοι συγγενείς τους, αλλά για όλων των Δήμο μας!
6. η σελίδα καμία διχόνοια δεν θέλει να δημιουργήσει σε κανέναν - απάντηση έδωσε σε κάποιους ανθρώπους και τίποτα περισσότερο-λιγότερο.
7. Όχι δεν μας πείραξε το κείμενο του κ. Μανδαλάκη και δεν έχουμε κανένα "πρόβλημα" αλλά ξαναλέμε, όλοι η επίθεση που δέχτηκε το χωριό μας
8. Αμόρφωτο άτομο είναι αυτός που κατάγεται από τον Δήμο Βιάννου και δεν ξέρει που είναι "τα Αμιρά"... και όχι οι διαχειριστές και οι συντάκτες του άρθρου.
        Τελειώνοντας, ως διαδικτυακή σελίδα του Αμιρά επισημαίνουμε ξανά ότι το άρθρο δημιουργήθηκε για τον σκοπό να σταματήσουν οι εκφραστικές - ειρωνικές εκφράσεις, προς το "πρόσωπο" του χωριού μας με αποκορύφωμα τα σχόλια που πήρε η φωτογραφία του Μνημείου, όπου ενήργησαν οι "λογικοί" και σβήστηκαν ευτυχώς άμεσα!

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ amiras-info.blogspot.gr


Ο Αμιράς ή τα Αμιρά είναι χωριό του δήμου Βιάννου, στο Νομό Ηρακλείου. Βρίσκεται στην επαρχία Βιάννου στις νότιες πλαγιές του όρους Δίκτη σε ένα καταπράσινο πλαίσιο από ελαιώνες, οπωροφόρα δένδρα  και εκατοντάδες Θερμοκήπια με κηπευτικά και τις περίφημες μπανάνες. Η έκταση του χωριού  η οποία είναι η 3^η στο Δήμο Βιάννου, και αρχίζει από το όρος δίκτη και συγκεκριμένα από το βουνό του Αφέντη Χριστού ή Μαδάρα στα 2.143 μέτρα, έως παραλιακά όπου υπάρχει ο οικισμός Άρβη. Καλύπτει περίπου 11.145 στρέμματα από τα οποία τα 8500 στρέμματα είναι καλλιεργήσιμη γη,  τα 2.000 περίπου από δάση και τα υπόλοιπα 4.000 είναι χέρσα.

                Μέχρι το 1930 η Άρβη αποτελούσε εμπορικό κέντρο από το οποίο διακινούσαν οι έμποροι το λάδι, τα χαρούπια, την πυρήνα και όλα τα άλλα γεωργικά προϊόντα. Από το 1941, με την εγκατάσταση στρατευμάτων της κατοχής και το χαρακτηρισμό της περιοχής ως απαγορευμένης ζώνης, η εμπορική κίνηση σταμάτησε τελείως. Μετά το 1945, με την καλλιέργεια της μπανάνας και των πρώιμων οπωροκηπευτικών, η Άρβη άρχισε πάλι να αναπτύσσεται, με σοβαρές, όμως δυσμενείς συνέπειες στο περιβάλλον της, το οποίο παραλίγο να καταστραφεί από τις συνεχείς και σε μεγάλη έκταση αμμοληψίες και την άναρχη δόμηση του οικισμού, που άρχισε να δημιουργείται. Ευτυχώς το κακό σταμάτησε γρήγορα, με την παρέμβαση του Αμιρά και του Αγίου Βασιλείου. Για πρώτη φορά παρουσιάζεται ο οικισμός της Άρβης στην απογραφή του 1951 με 12 κατοίκους όπου αυξάνονταν συνεχώς τις επόμενες δεκαετίες από κατοίκους των Αμιρών, του Αγίου Βασίλείου και των γύρων χωριών με πρωταρχικό σκοπό τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Το χωριό έχει χωριστεί σε δυο τμήματα, την Αρβη που ανήκει διοικητικά στον Αμιρά και την Νέα Αρβη που ανήκει στον Αγιο Βασίλειο, με φυσικό όριο χωρισμού τον ποταμό που ξεκινάει από το φαράγγι και καταλήγει στην θάλασσα.

                 Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ενέργειες από κατοίκους της Άρβης και Νέας Άρβης να ξεκοπούν από τα δημοτικά διαμερίσματα των Αμιρών και του Αγίου βασίλειου με σκοπό έναν δικό τους δημοτικό διαμέρισμα. Όλες αυτές οι προσπάθειες γίνονται από μια ομάδα κατοίκων της Άρβης οι οποίοι κατάγονται από τον Αμιρά και τον Άγιο Βασίλειο, αλλά και από κατοίκους που κατάγονται από άλλα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Βιάννου και μένουν πλέον στην Άρβη. Η πρώτη επιθετική ενέργεια από εκπροσώπους του οικισμού Αρβης έγινε πριν πολλά χρόνια όπου η «επιθυμία» τους ήταν να πάρουν την έδρα του δημοτικού διαμερίσματος και πλέον ο Αμιράς να κατάγεται στο "δημοτικό διαμέρισμα Άρβης", κάτι που φυσικά δεν έγινε πραγματικότητα…

                Η επιθετική συμπεριφορά συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια μέχρι και σήμερα όπου το τελευταίο διάστημα έχει επεκταθεί πολύ. Εκπρόσωποι πήγαν στον γενικό γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ. Δεικτάκη για την συνένωση της ‘Αρβης και της Νέας Άρβης και την δημιουργία τοπικού διαμερίσματος. Ο κ. Δεικτάκης ήταν θετικός στα αιτήματα τους, μέχρι ότου άκουσε και την εκπροσώπηση από τον Αμιρά όπου έμαθε το πώς έχουν τα πράγματα στην περιοχή μας, και για την έκταση που καταλαμβάνει το δημοτικό διαμέρισμα του χωριού μας και του Αγίου Βασιλείου. Τότε όμως άρχισαν οι χαρακτηρισμοί με επίσημες ανακοινώσεις οι οποίοι «διεκδικούν εδάφη» από την περιφέρεια των Αμιρών, ( έχουν έτοιμα και τα σύνορα, από την τοποθεσία «Τσιφέτο» και κάτω)  χαρακτηρισμοί όπως η  «Άρβη είναι το επίνειο τους» «το τουριστικό τους θέρετρο» «βολεμένους» αλλά και εκφράσεις στο διαδικτυακό κόσμο με ειρωνικές εκφράσεις για το χωριό και ιδιαίτερα στα πρόσωπα που εκπροσώπησαν τον Αμιρά στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση με πιο χαρακτηριστικό την πρόταση:  «Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΒΗΣ ΔΕΣΜΙΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΓΡΑΒΑΤΩΜΕΝΩΝ, ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΩΝ, ΤΟΠΙΚΙΣΤΑΡΑΔΩΝ». Κάτι άλλο που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι της Άρβης είναι και η αντίδραση μεγάλου ποσοστού μόνιμων κατοίκων της Αρβης που κατάγονται από τον Αμιρά, οι όποιοι δεν θέλουν να χωριστεί.

                Πριν μερικές μέρες δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή κοινότητα facebook  μία φωτογραφία σε μία "ομάδα" της Άρβης, που απεικονίζει το μνημείο του Ηρώο αφιερωμένο στην αιματοβαμμένη περιοχή της Βιάννου του 1943,  όπου τα πρώτα σχόλια που πήρε αυτή η υπέροχη φωτογραφία ήταν του ύφους:

 "που είναι αυτά τα Αμιρά;"

"Ψαχνω στο google και δεν βρίσκω τίποτα",

"Δεν τα ξέρει κανείς, και πως να τα ξέρει με 100 Παρασκευάδες που μένουν εκεί"

Σχόλια τα οποία σβήστηκαν ευτυχώς άμεσα από τους διαχειριστές της ομάδας.

Για όποιον δεν ξέρει που είναι τα Αμιρά, να γνωρίζει, ότι περνάει από αυτό το αιματοβαμμένο χωριό για να φτάσει στην Άρβη, ότι ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων της Άρβης κατάγεται από τον Αμιρά, και ότι σε αυτό το χωριό ανήκει κοινοτικά η Άρβη. Όποιος δεν ξέρει τα Αμιρά είναι ιστορικά αγράμματος, ειδικά αν κατάγεται από τον Δήμο Βιάννου...

            Χθες (15/9) στο μνημόσυνο μνήμης για τα 70 χρόνια από της μαύρες μέρες του Σεπτέμβρη του 1943, που ο κόσμος ήρθε να καταθέσει με την παρουσία του, φόρο τιμής στους πεσόντες υπέρ της Πατρίδος, βρήκαν την αφορμή να μοιράσουν φυλλάδια σε διερχόμενα αυτοκίνητα για τα αιτήματα τους και σας επίλογο  άφησαν την φράση «ΟΙ ΑΝΕΜΑΖΩΞΑΡΗΔΕΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ»…

                Μια Άρβη όπου ο πληθυσμός της αποτελείται από κατοίκους των Αμιρών οι οποίοι από την δεκαετία του ΄60 μετακόμιζαν νοτιότερα  για να είναι πιο κοντά στην περιουσίες τους, από κατοίκους του Αγίου Βασιλείου στην Νέα Άρβη και αυτοί για τον ίδιο λόγο, και κάτοικοι από άλλες περιοχές όπου ή παντρευτήκαν με Αμιριώτες - Αμιριώτησσες και παρέμειναν στην Άρβη ή είχαν μια κτηματική περιουσία από κάποιον πρόγονο τους ή αγόρασαν κτήματα για να καλλιεργήσουν κηπευτικά και μπανάνες στο ιδανικό περιβάλλον της περιοχής μας, καταλήξαμε σήμερα να διεκδικούν την αποκοπή της περιοχής από τον Αμιρά και τον Άγιο Βασίλειο όπου ανήκουν. Άντε να ξεσηκωθούν και ο Κερατόκαμπος, το Καστρί, και η Ψαρή φοράδα , όπως και άλλες περιοχές της Κρήτης.