"Ακούγονται πυροβολισμοί. Δεν δίνω σημασία. Το Ηράκλειο είναι μια ήσυχη γειτονιά, κροτίδες θα 'ναι, σκέφτηκα. Θα 'ναι ο Γιάννης που πήγε 25 χρονών κι ακόμα ρίχνει δυναμιτάκια λες και κάθε μέρα έχουμε Πάσχα".
Γράφει ο Κώστας Παπαντωνίου*
Μετά από λίγο φωνές και σειρήνες. Η Ηρακλείου γεμάτη από κόσμο, που άκουσε κι αυτός τις "κροτίδες". Δυστυχώς ήταν σφαίρες. Με θύματα τέσσερα άτομα, από τα οποία οι δύο νεκροί κι ο ένας βαριά τραυματίας.
"Αίμα - τιμή - Χρυσή Αυγή". Λίγο μετά τη διπλή δολοφονία, οι χρυσαυγίτες φώναζαν συνθήματα κι έλεγαν τον εθνικό ύμνο. Από πάνω τους, στην μια πλευρά του κτιρίου ήταν κρεμασμένο το πανό για τον δικτάτορα Μετάξα. Κάπου ανάμεσα τους κι οι βουλευτές Γερμενής - Μίχος να βρίζουν και να υπόσχονται εκδίκηση. "Θα τους γ...". Ποιους όμως; Οι δράστες δεν έχουν βρεθεί κι η επίθεση για την ώρα δεν έχει ταυτότητα.
Οι περίοικοι ανήσυχοι. Γείτονες που μέχρι πρότινος δεν είχαν ανταλλάξει κουβέντα, άνοιγαν συζητήσεις επί συζητήσεων για τα παιδιά τους, για το αύριο που έρχεται. Οι πιτσιρικάδες κοίταζαν αποσβολωμένοι, χωρίς να κάνουν χαβαλέ. Οι ηλικιωμένοι, μονολογούσαν "συμφορά που μας βρήκε". Δεν είναι λίγο. Χάθηκαν δύο νέα παιδιά. Όπου κι αν ήταν, ό,τι κι αν πίστευαν άξιζαν την ευκαιρία να πάρουν τις επιλογές τους και να κριθούν πολιτικά γι αυτές. Όχι όμως μαφιόζικα, όπως το χτύπημα που δέχτηκαν.
Κάποιοι γνώριζαν τα θύματα, κάποιοι είχαν πάει μαζί τους σχολείο. Για τον έναν, τον Φουντούλη, έλεγαν σ' ένα πηγαδάκι πως "δεν είχε κακό μέσα του. Έμπλεξε όμως με τους χρυσαυγίτες". Για να συμπληρώσουν άλλοι αργότερα "από τότε που 'ρθαν, μόνο μπελάδες έχουμε".
Το σκηνικό συμπλήρωναν εκατοντάδες αστυνομικοί. Έμοιαζαν σαστισμένοι, από διαφορετικά τμήματα ο καθένας, με διαφορετικές εντολές και δυσκολία συνεννόησης. Προσήγαγαν κόσμο δίχως λόγο, ενώ έχαναν χρόνο με μαρτυρίες που έλεγαν ήδη γνωστά πράγματα. Παράλληλα προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τους μαινόμενους χρυσαυγίτες από το να ξυλοφορτώσουν φωτορεπόρτερ κι όποιον πέρναγε μπροστά και δεν τους άρεσε η φάτσα του.
Σύγχυση, οργή, μίσος, φόβος και αγωνία συνυπήρχαν. Η κοινωνία ξανά σε δοκιμασία, με δημοσιογράφους και πολιτικούς να της ζητούν να παίξει το ρόλο του δικαστή. Ας μην βιάζονται όμως κάποιοι να μιλήσουν για εμφύλιο. Για επίθεση της άκρας αριστεράς όπως ο Θανάσης Πλεύρης από τη Νέα Δημοκρατία. Ακόμα δεν γνωρίζουμε ποιοι και γιατί το έκαναν. Έχουν όμως ονοπατεπώνυμο όσοι έχουν ήδη διχάσει την κοινωνία. Ας μην την κατακερματίσουν περισσότερο.
*O Kώστας Παπαντωνίου είναι συντάκτης στο 3pointmagazine.gr
"Αίμα - τιμή - Χρυσή Αυγή". Λίγο μετά τη διπλή δολοφονία, οι χρυσαυγίτες φώναζαν συνθήματα κι έλεγαν τον εθνικό ύμνο. Από πάνω τους, στην μια πλευρά του κτιρίου ήταν κρεμασμένο το πανό για τον δικτάτορα Μετάξα. Κάπου ανάμεσα τους κι οι βουλευτές Γερμενής - Μίχος να βρίζουν και να υπόσχονται εκδίκηση. "Θα τους γ...". Ποιους όμως; Οι δράστες δεν έχουν βρεθεί κι η επίθεση για την ώρα δεν έχει ταυτότητα.
Οι περίοικοι ανήσυχοι. Γείτονες που μέχρι πρότινος δεν είχαν ανταλλάξει κουβέντα, άνοιγαν συζητήσεις επί συζητήσεων για τα παιδιά τους, για το αύριο που έρχεται. Οι πιτσιρικάδες κοίταζαν αποσβολωμένοι, χωρίς να κάνουν χαβαλέ. Οι ηλικιωμένοι, μονολογούσαν "συμφορά που μας βρήκε". Δεν είναι λίγο. Χάθηκαν δύο νέα παιδιά. Όπου κι αν ήταν, ό,τι κι αν πίστευαν άξιζαν την ευκαιρία να πάρουν τις επιλογές τους και να κριθούν πολιτικά γι αυτές. Όχι όμως μαφιόζικα, όπως το χτύπημα που δέχτηκαν.
Κάποιοι γνώριζαν τα θύματα, κάποιοι είχαν πάει μαζί τους σχολείο. Για τον έναν, τον Φουντούλη, έλεγαν σ' ένα πηγαδάκι πως "δεν είχε κακό μέσα του. Έμπλεξε όμως με τους χρυσαυγίτες". Για να συμπληρώσουν άλλοι αργότερα "από τότε που 'ρθαν, μόνο μπελάδες έχουμε".
Το σκηνικό συμπλήρωναν εκατοντάδες αστυνομικοί. Έμοιαζαν σαστισμένοι, από διαφορετικά τμήματα ο καθένας, με διαφορετικές εντολές και δυσκολία συνεννόησης. Προσήγαγαν κόσμο δίχως λόγο, ενώ έχαναν χρόνο με μαρτυρίες που έλεγαν ήδη γνωστά πράγματα. Παράλληλα προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τους μαινόμενους χρυσαυγίτες από το να ξυλοφορτώσουν φωτορεπόρτερ κι όποιον πέρναγε μπροστά και δεν τους άρεσε η φάτσα του.
Σύγχυση, οργή, μίσος, φόβος και αγωνία συνυπήρχαν. Η κοινωνία ξανά σε δοκιμασία, με δημοσιογράφους και πολιτικούς να της ζητούν να παίξει το ρόλο του δικαστή. Ας μην βιάζονται όμως κάποιοι να μιλήσουν για εμφύλιο. Για επίθεση της άκρας αριστεράς όπως ο Θανάσης Πλεύρης από τη Νέα Δημοκρατία. Ακόμα δεν γνωρίζουμε ποιοι και γιατί το έκαναν. Έχουν όμως ονοπατεπώνυμο όσοι έχουν ήδη διχάσει την κοινωνία. Ας μην την κατακερματίσουν περισσότερο.
*O Kώστας Παπαντωνίου είναι συντάκτης στο 3pointmagazine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
γράψτε μας...