Αγόρασε κιόλας σπίτι στις Βρυξέλλες η Μαρία Σπυράκη...

Μπορεί οι νέοι ευρωβουλευτές να αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους από 1ης Ιουλίου, όμως οι περισσότεροι εξ αυτών βρίσκονται ήδη στις Βρυξέλλες και ενημερώνονται για τα θεσμικά, τις επιτροπές, τη …



λειτουργία του Ευρωκοινοβουλίου, τα διαδικαστικά και τα χωροταξικά. Μια κατηγορία μόνη της είναι η πρώτη ευρωβουλευτής της Ν.Δ., Μαρία Σπυράκη, που την τελευταία δεκαετία έχει περάσει περισσότερες φορές από την Grand Place των Βρυξελλών από ό,τι από την αντίστοιχη Πλατεία Κολωνακίου. Αλλωστε, τη διετία 2003-2004 διέμενε μόνιμα στην πρωτεύουσα του Βελγίου, εργαζόμενη ως δημοσιογράφος στο Γραφείο Ενημέρωσης του Ευρωκοινοβουλίου και στον τότε επίτροπο Σταύρο Δήμα.

Τα χρόνια πέρασαν, η Μαρία κουράστηκε να μπαινοβγαίνει με τη βαλίτσα και το νεσεσέρ στα χέρια στα δωμάτια του «Royal Windsor» και των άλλων 4άστερων ξενοδοχείων πλησίον του Ευρωκοινοβουλίου. Εκανε οικογένεια, απέκτησε δύο πραγματικά αγγελούδια, αγόρασε σπίτι στα προάστια των Αθηνών, ολοκλήρωσε το εξοχικό της στη Χαλκιδική κι αποφάσισε να πάρει κι ένα διαμέρισμα στις Βρυξέλλες. Μικρό-μεγάλο, δεν έχει σημασία. Αλλωστε, τα δυάρια τιμώνται γύρω στις 250.000 ευρώ και τα τεσσάρια στις 300.000, καθώς πολλοί συνάδελφοί της έχουν αποκτήσει διαμερίσματα εκεί. Το επιτόκιο και οι δόσεις, ελκυστικές. Ποια τράπεζα δεν θα χορηγούσε στεγαστικό σε έναν ευρωβουλευτή με μέσο μισθό τις 17.000 ευρώ μηνιαίως για πέντε χρόνια; Τα χρήματα όχι μόνον φτάνουν, αλλά δημιουργούν και μεγάλο «κομπόδεμα» σε όποιον ευρωβουλευτή συμμετέχει ανελλιπώς σε επιτροπές, αποστολές εκτός Ε.Ε., ανθρωπιστικές εκδηλώσεις και «καραβάνια αλληλεγγύης» στην Αφρική και στις εμπόλεμες ζώνες. Η Μαρία, συνηθισμένη σε τέτοια από την εποχή των πολεμικών της ανταποκρίσεων στα τέλη του ’90, δεν πρόκειται να καταγράψει απουσίες. Αντιθέτως, θα διεκδικήσει για τον εαυτό της τον ρόλο του απουσιολόγου.

Ο κόσμος είναι κακός. Κάποιοι λένε ότι «ακόμη δεν πρόλαβε να ορκιστεί ευρωβουλευτής και αγόρασε σπίτι» ή «την ψήφισαν 240.000 Νεοδημοκράτες για να ζήσει ζωή χαρισάμενη στο εξωτερικό και να γίνει πολίτης του κόσμου». Ουδέν ψευδέστερον. Απέκτησε σπίτι-ορμητήριο διάδοσης του ευρωπαϊκού ιδεώδους. Αυτός είναι ο ρόλος του ευρωβουλευτή και όχι να πηγαινοέρχεται κάθε Πέμπτη στην Ελλάδα. Αλλωστε, στο ξενοδοχείο θα διέμενε δωρεάν. Δεν θα χρειαζόταν να στρώνει και να ξεστρώνει κρεβάτια καθημερινά, ούτε να βάζει σκούπα και πλυντήρια. Επέλεξε τον δύσκολο δρόμο για μια σκληρά εργαζόμενη Ελληνίδα μάνα. Ο μισός μισθός θα πηγαίνει στη δόση, ο άλλος μισός στον κοινό λογαριασμό με τον σύζυγο και τα επιδόματα στον «κουμπαρά» της αποταμίευσης. Είναι αρκετά παραπάνω σε σχέση με εκείνα που ελάμβανε στο Megaλο Κανάλι, ιδίως μετά τις περικοπές των τελευταίων ετών.

Ο ΣΥΖΥΓΟΣ

Ο σύζυγος Στράτος (σ.σ.: πρόκειται για τον καθηγητή Χωροταξίας του ΑΠΘ, Στράτο Στυλιανίδη) αγανακτισμένος αρθρογραφούσε τον Απρίλιο του 2013 στο Aixmi.gr, το site των συντακτών και συμπαθούντων του Megaλου Καναλιού, για το «φαινόμενο Παπουτσή». Αναρωτιόταν με αφορμή την τοποθέτηση του πρώην μεγαλοπαράγοντα του ΠΑΣΟΚ στην Παγκόσμια Τράπεζα: «Πώς μπορεί ο αντιπρόεδρος μιας κυβέρνησης συνεργασίας να προτείνει στον πρόεδρο μιας κυβέρνησης συνεργασίας, σε μια χώρα που υποφέρει, σε μια χώρα που έκανε λάθη πολλά και ξεκινά να τα διορθώνει, σε μια χώρα που οφείλει να αλλάξει, να επιβραβεύσουν τέτοιου είδους διαδρομές;». Προφανώς είχε κατά νου ότι η αγαπημένη του Μαρία θα εγκατέλειπε το ρεπορτάζ για να ανατρέψει τις στρεβλώσεις του κακού ΠΑΣΟΚικού παρελθόντος της ή έστω ότι η εκλογή της (κι όχι ο διορισμός της, όπως ο Παπουτσής) θα σηματοδοτούσε την αφετηρία της πραγματικά Νέας Ελλάδας στις Βρυξέλλες. «Πώς μπορεί κάποιος να τα καταφέρει στη ζωή και στην πολιτική όταν είναι ο ορισμός του παιδιού του κομματικού σωλήνα;» έγραφε ο Στράτος, που εξελέγη λέκτορας στο πανεπιστήμιο επί των ημερών του Ευάγγελου Λιβιεράτου.Ποιος είναι αυτός; Ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και εκλεκτός του Ευάγγελου Βενιζέλου. ΠΑΣΟΚος βαρβάτος, ιθύνων νους της σύνταξης του ατελούς έως σήμερα Κτηματολογίου, κάτοχος κορυφαίας θέσης στο πανεπιστημιακό «κονκλάβιο» της Θεσσαλονίκης.

Τα ρεπορτάζ και η τύχη των λίγων

Τελικώς, άξιζαν τα ξενύχτια στο Μαξίμου και στους διαδρόμους των Βρυξελλών, οι κουραστικές δημοσιογραφικές αποστολές στην Αμερική, την Κίνα, τις Ινδίες, την Ιαπωνία και την Αυστραλία. Η Μαρία τα κατάφερε. Αρχικώς το Alter και ακολούθως το Mega έκριναν πως η τηλεοπτική της παρουσία και ο δημοσιογραφικός της λόγος ήταν ικανότερος άλλων, λιγότερο άξιων, ίσως και λιγότερο τυχερών, που παρέμειναν στη μιζέρια του «πεζοδρομίου». Μεταπήδησε στην πολιτική με επιτυχία κι αμέσως μερίμνησε για την επόμενη μέρα με το διαμέρισμα των Βρυξελλών. Η τύχη δεν αφορά τους πολλούς. Οι δε ελάχιστοι που αποφασίζουν για την τύχη των λίγων αξίζει πάντως να απαντήσουν στο εξής ερώτημα: «Με ποιο σκεπτικό συμπεριλαμβάνουν στο δυναμικό της Ν.Δ. ένα πρόσωπο που προέρχεται από άλλο πολιτικό χώρο, όταν καταφανέστατα ενδύεται υπερκομματικούς μανδύες;».

http://www.trelokouneli.gr/