Ραγδαία αύξηση των υπεροξειδίων στο ελαιόλαδο που προέρχεται από παγετόπληκτες περιοχές του νομού Ηρακλείου αλλά από «καθαρό» ελαιόκαρπο παρατηρούν τώρα οι ελαιουργοί.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του συνδέσμου Ελαιουργών νομού Ηρακλείου Λεωνίδα Περάκη στο λάδι από ελαιόκαρπο παγετόπληκτων περιοχών, που όμως δεν φαινόταν να είχε πληγεί από παγετό, τα υπεροξείδια αυξάνονται μέσα σε λίγες μέρες, ενώ η οξύτητα και τα Κ παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα.
Και επειδή οι παραγωγοί έχουν συνηθίσει να προσδιορίζουν τις τιμές του λαδιού μόνο με βάση την οξύτητα του προϊόντος, δεν μπορούν να πεισθούν ότι ελαιόλαδο οξύτητας για παράδειγμα 0,28 δεν είναι όχι έξτρα αλλά ούτε καν παρθένο αφού τα υπεροξείδια μέσα σε 45 μέρες αυξήθηκαν από 12 σε 40!
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε δείγματα ελαιόλαδου με τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά παρατηρείται ταχύτατη αύξηση της χλωροφύλλης (λόγω ανόδου των υπεροξειδίων) με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του περιεχομένου της φιάλης κάθε δείγματος να έχει πάρει σκούρο χρώμα, φαινόμενο το οποίο συνεχώς επεκτείνεται σε όλο το δείγμα.
Αίνιγμα αποτελεί και σε ποια κατάσταση θα βρουν μετά από 2-3 μήνες το λάδι που έχουν κρατήσει για τα σπίτια τους οι παραγωγοί.
Σύμφωνα με τον κ. Περάκη, οι ελαιουργοί διαχώριζαν τον εμφανώς «χτυπημένο» από τον παγετό ελαιόκαρπο το λάδι του οποίου τοποθετούσαν σε συγκεκριμένες δεξαμενές. Το ελαιόλαδο που προερχόταν από ελαιόκαρπο ο οποίος φαινόταν να μην έχει υποστεί αλλοίωση από τον παγετό (οι παραγωγοί έσπευσαν να συγκομίσουν το προϊόν τους) διοχετευόταν σε άλλες δεξαμενές.
«Είχαμε ξεχωρίσει το λάδι και ξέραμε ότι από τις χτυπημένες ελιές δεν θα ήταν καλό. Όμως τώρα βλέπουμε ραγδαία άνοδο των υπεροξειδίων και σε ποσότητες λαδιού που προήλθαν από ελιές που δεν είχαν εμφανή σημάδια αλλοίωσης από τον παγετό» τονίζει ο κ. Περάκης.
Έγκυροι χημικοί εκτιμούν ότι σε περιπτώσεις παγετού αλλοιώνεται, λίγο ή περισσότερο, το σύνολο του ελαιοκάρπου κάθε περιοχής, γεγονός που έχει ως συνέπεια την αύξηση των υπεροξειδίων.
Έτσι ήταν επόμενο να αυξηθούν τα υπεροξείδια ακόμα και στο λάδι που προήλθε από ελαιόκαρπο ο οποίος δεν έφερε εμφανή σημάδια αλλοίωσης.
Και επειδή οι παραγωγοί έχουν συνηθίσει να προσδιορίζουν τις τιμές του λαδιού μόνο με βάση την οξύτητα του προϊόντος, δεν μπορούν να πεισθούν ότι ελαιόλαδο οξύτητας για παράδειγμα 0,28 δεν είναι όχι έξτρα αλλά ούτε καν παρθένο αφού τα υπεροξείδια μέσα σε 45 μέρες αυξήθηκαν από 12 σε 40!
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε δείγματα ελαιόλαδου με τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά παρατηρείται ταχύτατη αύξηση της χλωροφύλλης (λόγω ανόδου των υπεροξειδίων) με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του περιεχομένου της φιάλης κάθε δείγματος να έχει πάρει σκούρο χρώμα, φαινόμενο το οποίο συνεχώς επεκτείνεται σε όλο το δείγμα.
Αίνιγμα αποτελεί και σε ποια κατάσταση θα βρουν μετά από 2-3 μήνες το λάδι που έχουν κρατήσει για τα σπίτια τους οι παραγωγοί.
Σύμφωνα με τον κ. Περάκη, οι ελαιουργοί διαχώριζαν τον εμφανώς «χτυπημένο» από τον παγετό ελαιόκαρπο το λάδι του οποίου τοποθετούσαν σε συγκεκριμένες δεξαμενές. Το ελαιόλαδο που προερχόταν από ελαιόκαρπο ο οποίος φαινόταν να μην έχει υποστεί αλλοίωση από τον παγετό (οι παραγωγοί έσπευσαν να συγκομίσουν το προϊόν τους) διοχετευόταν σε άλλες δεξαμενές.
«Είχαμε ξεχωρίσει το λάδι και ξέραμε ότι από τις χτυπημένες ελιές δεν θα ήταν καλό. Όμως τώρα βλέπουμε ραγδαία άνοδο των υπεροξειδίων και σε ποσότητες λαδιού που προήλθαν από ελιές που δεν είχαν εμφανή σημάδια αλλοίωσης από τον παγετό» τονίζει ο κ. Περάκης.
Έγκυροι χημικοί εκτιμούν ότι σε περιπτώσεις παγετού αλλοιώνεται, λίγο ή περισσότερο, το σύνολο του ελαιοκάρπου κάθε περιοχής, γεγονός που έχει ως συνέπεια την αύξηση των υπεροξειδίων.
Έτσι ήταν επόμενο να αυξηθούν τα υπεροξείδια ακόμα και στο λάδι που προήλθε από ελαιόκαρπο ο οποίος δεν έφερε εμφανή σημάδια αλλοίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
γράψτε μας...