Ένα ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτικε στις 14/5/2014 στο cretalive.gr και αφορά το μέλλον του τόπου μας, και πως πάνε μερικοί να τον καταντήσουν...
Του Μανόλη Ηλιάκη
«Η Αρβη , λοιπόν κατα την άποψη μας, θα ειναι το επίκεντρο των εξελίξεων τα επόμενα χρόνια στην περιοχή. Είδη οπως ειναι γνωστο, το Λιμάνι της Αρβης εξετάζεται να ενταχθει στο σχέδιο ΠΟΣΕΙΔΩΝ του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων Ιδιωτικής Περιουσίας Ελληνικού Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ενώ υπάρχει οδηγία απο το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου για την δημιουργία Χερσαίας Ζώνη Λιμένα στο Λιμάνι της Αρβης.
Με βάση λοιπόν όλα αυτά τα δεδομένα, μπορεί η Αρβη να αντέξει αυτές τις μεγάλες προοπτικές αναπτυξης με την μορφή που ειναι σήμερα ;
Και αν η Αρβη φθάσει σε μερικά χρόνια τους 2.000 μόνιμους κατοίκους, δηλαδή γίνει η πρώτη πληθυσμιακά δύναμη της Επαρχίας, θα μπορεί να ειναι επίνειο των Αμιρων και του Αγίου Βασιλείου;»
Αυτά διαβάζαμε πριν από λίγο καιρό στο cretalive σε ένα άρθρο (ΕΔΩ) του εξέχοντος μηχανικού και υψηλόβαθμου στελέχους του Οργανισμού Λιμένος Ηρακλείου, Κου Σταύρου Λυριτζάκη, ο οποίος είναι ένθερμος υποστηρικτής του «κινήματος» για την «απελευθέρωση» της Άρβης από την «τυραννία» των Αμιρών! Κατά την άποψη του κου Λυριτζάκη, ο δεσμός της Άρβης με τα Αμιρά και τον Άγιο Βασίλειο, αποτελεί ΕΜΠΟΔΙΟ στην προοπτική ανάπτυξης, με την ένταξη της στο σχέδιο Ποσειδών (στην πώληση δηλαδή της Άρβης μέσω ΤΑΙΠΕΔ)!
Λίγους μήνες μετά και ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, βλέπουμε μεταξύ των υποψηφίων για τον Δήμο της Βιάννου και έναν συνδυασμό ο οποίος καταβαίνει με σημαία την απόσχιση της Αρβης από τα Αμιρά και τη δημιουργία αυτοτελούς δημοτικού διαμερίσματος. Με υποστήριξη και στελέχωση, κατά βάση, από Βιαννίτες διαμένοντες στην Αρβη, μπορούμε να μαντέψουμε (λαμβάνοντας βέβαια υπόψη και τα πεπραγμένα της προηγούμενης χρονιάς) το κλίμα που θα επικρατήσει την επόμενη μέρα των εκλογών στην περίπτωση που ο συγκεκριμένος συνδυασμός αναλάβει την διοίκηση του Δήμου.
Ασφαλώς και εάν επαληθευτεί το σενάριο του Κου Λυριτζάκη, εφόσον δηλαδή η Άρβη φτάσει τους 2.000 μόνιμους κατοίκους, (υποθέτω πάνω από 3.000 με τους «περασάρηδες»), τότε η Αρβη ντεφάκτο θα είναι όχι μόνο αυτοτελές Δ.Δ. αλλά ενδεχομένως και αυτοτελής Δήμος, για να μην πάμε στο εφιαλτικό σενάριο του Αυτοτελούς Προτεκτοράτου (Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη)! Αν βέβαια αυτό είναι το όραμα μας για την Άρβη, τότε… πάσο! Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα η περαιτέρω συζήτηση. Επειδή όμως υπάρχουν και αντίθετες απόψεις καλό θα είναι να δούμε το θέμα σε μεγαλύτερο βάθος.
Με την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό και την παραλία μπαίνει η βούλα για την εφαρμογή του αρ.14 του εφαρμοστικού νόμου που ψηφίστηκε το 2011. Για τους όψιμους διαμαρτυρόμενους, απλά να αναφέρουμε ότι είναι πολύ αργά για δάκρυα. Το ξεπούλημα έχει ήδη γίνει με τον συγκεκριμένο εφαρμοστικό νόμο και τα επικείμενα νομοσχέδια, απλά ρυθμίζουν τις λεπτομέρειες. Ας διαβάσουν κάποιοι (ΕΔΩ) και την έννοια του όρου «επιφανειούχος» που εισήγαγε αυτός ο νόμος, για να καταλάβουν πόσο δεμένοι χειροπόδαρα είμαστε.
Αυτή την Άρβη λοιπόν οραματίζονται όσοι, δια της αντιστρόφου οδού, επιχειρούν να ανοίξουν την κερκόπορτα στο ΤΑΙΠΕΔ; Μια Άρβη 3.000 κατοίκων, με περιφραγμένο λιμάνι, με αποθήκες πετρελαίου και με γερανούς μεταφόρτωσης; Μια Άρβη με εισιτήριου εισόδου στις παραλίες των εκάστοτε «επιφανειούχων»; Μήπως μέσα από τις διασπαστικές κινήσεις που επιμελώς προωθούνται, επιχειρείται η εξάλειψη κάθε συλλογικής αντίδρασης και η άνευ όρων παράδοση του τόπου μας στα μεγαλεπήβολα «επενδυτικά» σχέδια των δανειστών; Μήπως άραγε και η οσονούπω άφιξη της νέας φορολόγησης ακινήτων, με παραλιακές βεβαίως τιμές ζώνης, ακόμα και σε αποστάσεις χιλιομέτρων από τη θάλασσα (αφού πλέον θα υπάγονται σε παραλιακό Δ.Δ.), δεν είναι άλλο ένα μέσον για το ξεπούλημα των περιουσιών μας;
Μακρινή ανάμνηση, για μας τους παλιούς, το ψάρεμα χελιών στο ποροφάραγκο. Για να μην φτάσουν και τα παιδιά μας να «θυμούνται» και να βλέπουν μόνο από φωτογραφίες την παραλία στις μαύρες πέτρες, ας φροντίσουμε τώρα που είναι ακόμη νωρίς, να προστατεύσουμε τον τόπο μας. Μόνο μέσα από την ομόνοια και τη σύμπνοια, η τοπική κοινωνία μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα της και να διαφυλάξει το μέλλον των παιδιών της, για μια ζωή μέσα σε ένα αξιοπρεπές οικονομικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο.
«Η Αρβη , λοιπόν κατα την άποψη μας, θα ειναι το επίκεντρο των εξελίξεων τα επόμενα χρόνια στην περιοχή. Είδη οπως ειναι γνωστο, το Λιμάνι της Αρβης εξετάζεται να ενταχθει στο σχέδιο ΠΟΣΕΙΔΩΝ του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων Ιδιωτικής Περιουσίας Ελληνικού Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ενώ υπάρχει οδηγία απο το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου για την δημιουργία Χερσαίας Ζώνη Λιμένα στο Λιμάνι της Αρβης.
Με βάση λοιπόν όλα αυτά τα δεδομένα, μπορεί η Αρβη να αντέξει αυτές τις μεγάλες προοπτικές αναπτυξης με την μορφή που ειναι σήμερα ;
Και αν η Αρβη φθάσει σε μερικά χρόνια τους 2.000 μόνιμους κατοίκους, δηλαδή γίνει η πρώτη πληθυσμιακά δύναμη της Επαρχίας, θα μπορεί να ειναι επίνειο των Αμιρων και του Αγίου Βασιλείου;»
Αυτά διαβάζαμε πριν από λίγο καιρό στο cretalive σε ένα άρθρο (ΕΔΩ) του εξέχοντος μηχανικού και υψηλόβαθμου στελέχους του Οργανισμού Λιμένος Ηρακλείου, Κου Σταύρου Λυριτζάκη, ο οποίος είναι ένθερμος υποστηρικτής του «κινήματος» για την «απελευθέρωση» της Άρβης από την «τυραννία» των Αμιρών! Κατά την άποψη του κου Λυριτζάκη, ο δεσμός της Άρβης με τα Αμιρά και τον Άγιο Βασίλειο, αποτελεί ΕΜΠΟΔΙΟ στην προοπτική ανάπτυξης, με την ένταξη της στο σχέδιο Ποσειδών (στην πώληση δηλαδή της Άρβης μέσω ΤΑΙΠΕΔ)!
Λίγους μήνες μετά και ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, βλέπουμε μεταξύ των υποψηφίων για τον Δήμο της Βιάννου και έναν συνδυασμό ο οποίος καταβαίνει με σημαία την απόσχιση της Αρβης από τα Αμιρά και τη δημιουργία αυτοτελούς δημοτικού διαμερίσματος. Με υποστήριξη και στελέχωση, κατά βάση, από Βιαννίτες διαμένοντες στην Αρβη, μπορούμε να μαντέψουμε (λαμβάνοντας βέβαια υπόψη και τα πεπραγμένα της προηγούμενης χρονιάς) το κλίμα που θα επικρατήσει την επόμενη μέρα των εκλογών στην περίπτωση που ο συγκεκριμένος συνδυασμός αναλάβει την διοίκηση του Δήμου.
Ασφαλώς και εάν επαληθευτεί το σενάριο του Κου Λυριτζάκη, εφόσον δηλαδή η Άρβη φτάσει τους 2.000 μόνιμους κατοίκους, (υποθέτω πάνω από 3.000 με τους «περασάρηδες»), τότε η Αρβη ντεφάκτο θα είναι όχι μόνο αυτοτελές Δ.Δ. αλλά ενδεχομένως και αυτοτελής Δήμος, για να μην πάμε στο εφιαλτικό σενάριο του Αυτοτελούς Προτεκτοράτου (Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη)! Αν βέβαια αυτό είναι το όραμα μας για την Άρβη, τότε… πάσο! Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα η περαιτέρω συζήτηση. Επειδή όμως υπάρχουν και αντίθετες απόψεις καλό θα είναι να δούμε το θέμα σε μεγαλύτερο βάθος.
Με την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό και την παραλία μπαίνει η βούλα για την εφαρμογή του αρ.14 του εφαρμοστικού νόμου που ψηφίστηκε το 2011. Για τους όψιμους διαμαρτυρόμενους, απλά να αναφέρουμε ότι είναι πολύ αργά για δάκρυα. Το ξεπούλημα έχει ήδη γίνει με τον συγκεκριμένο εφαρμοστικό νόμο και τα επικείμενα νομοσχέδια, απλά ρυθμίζουν τις λεπτομέρειες. Ας διαβάσουν κάποιοι (ΕΔΩ) και την έννοια του όρου «επιφανειούχος» που εισήγαγε αυτός ο νόμος, για να καταλάβουν πόσο δεμένοι χειροπόδαρα είμαστε.
Αυτή την Άρβη λοιπόν οραματίζονται όσοι, δια της αντιστρόφου οδού, επιχειρούν να ανοίξουν την κερκόπορτα στο ΤΑΙΠΕΔ; Μια Άρβη 3.000 κατοίκων, με περιφραγμένο λιμάνι, με αποθήκες πετρελαίου και με γερανούς μεταφόρτωσης; Μια Άρβη με εισιτήριου εισόδου στις παραλίες των εκάστοτε «επιφανειούχων»; Μήπως μέσα από τις διασπαστικές κινήσεις που επιμελώς προωθούνται, επιχειρείται η εξάλειψη κάθε συλλογικής αντίδρασης και η άνευ όρων παράδοση του τόπου μας στα μεγαλεπήβολα «επενδυτικά» σχέδια των δανειστών; Μήπως άραγε και η οσονούπω άφιξη της νέας φορολόγησης ακινήτων, με παραλιακές βεβαίως τιμές ζώνης, ακόμα και σε αποστάσεις χιλιομέτρων από τη θάλασσα (αφού πλέον θα υπάγονται σε παραλιακό Δ.Δ.), δεν είναι άλλο ένα μέσον για το ξεπούλημα των περιουσιών μας;
Μακρινή ανάμνηση, για μας τους παλιούς, το ψάρεμα χελιών στο ποροφάραγκο. Για να μην φτάσουν και τα παιδιά μας να «θυμούνται» και να βλέπουν μόνο από φωτογραφίες την παραλία στις μαύρες πέτρες, ας φροντίσουμε τώρα που είναι ακόμη νωρίς, να προστατεύσουμε τον τόπο μας. Μόνο μέσα από την ομόνοια και τη σύμπνοια, η τοπική κοινωνία μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα της και να διαφυλάξει το μέλλον των παιδιών της, για μια ζωή μέσα σε ένα αξιοπρεπές οικονομικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
γράψτε μας...