«Εκτιμώ ότι η στέβια θα καλλιεργηθεί σε πολλά στρέμματα σε αντίθεση με άλλες εναλλακτικές καλλιέργειες (όπως μύρτιλο, ιπποφαές, κ.α.). Αυτό θα συμβεί επειδή υπάρχουν αυξημένες ανάγκες ζήτησης. Αρκεί να αναφέρουμε ότι η Ελλάδα αυτή την στιγμή παράγει μόλις το 30% των αναγκών της σε ζάχαρη», δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Κωνσταντίνος Ζαχοκώστας, πρώην Γεωπόνος ερευνητής του Καπνικού Σταθμού Έρευνας Καρδίτσας, με αφορμή την έγκριση από την ΕΕ των γλυκοζιτών στεβιόλης ως γλυκαντικής ύλης σε τρόφιμα και ποτά και προσθέτει: «Όμως και οι ανάγκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να καλυφτούν από την χώρα μας».
«Και αυτό το υποστηρίζω» επισημαίνει ο κ. Ζαχοκώστας «επειδή γνωρίζω ότι στην Ελλάδα η καλλιέργεια έχει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Σήμερα βρισκόμαστε αρκετά χρόνια μπροστά, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, σε θέματα τεχνογνωσίας της καλλιέργειας. Έχω πραγματοποιήσει πειράματα και αναλύσεις δύο χρόνια με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης στη Γερμανία, τέσσερα χρόνια με την ομάδα καπνοπαραγωγών της Καρδίτσας, το 2007 και 2008 με τις ομάδες καπνοπαραγωγών της Φθιώτιδας, ενώ το 2010 στα πειράματα έλαβε μέρος και ο πρώην δήμος Χαιρώνειας. Διαθέτω πάνω από 130 αναλύσεις φύλλων σε περιεκτικότητα γλυκαντικών ουσιών (στεβιοσίδη και ρεμπαντιοσίδη Α), οι περισσότερες από τις οποίες είναι του ΕΘΙΑΓΕ.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των αναλύσεων είναι ότι υπάρχουν αρκετά πλεονεκτήματα της καλλιέργειας στην πατρίδα μας.
Το πρώτο είναι η υψηλή στρεμματική απόδοση. Στις πειραματικές καλλιέργειες στέβιας, μιας συγκομιδής το χρόνο, που πραγματοποιήσαμε κατά τα τελευταία χρόνια, από το 2006 μέχρι σήμερα, παρατηρήσαμε κάθε χρόνο «ρεκόρ» παραγωγής ζάχαρης ανά στρέμμα (στρεμματοζάχαρου). Αυτά τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μπορούμε να ανταγωνιστούμε το φτηνό κόστος παραγωγής που υπάρχει σήμερα στην Κίνα ή την Ινδία.
Ένα ακόμη πλεονέκτημα μας είναι η μέθοδος αποξήρανσης που χρησιμοποιήσαμε στον καπνικό σταθμό έρευνας Καρδίτσας, που επινοήθηκε και εφαρμόστηκε από μένα μαζί με τον γεωπόνο Ανδρέα Χαραλάμπου, η οποία απέδειξε ότι μπορούμε να έχουμε και μεγαλύτερη απόδοση σε γλυκαντικές ουσίες αλλά και μεγαλύτερη καθαρότητα αυτών των ουσιών, σε σχέση με τις μεθόδους αποξήρανσης που χρησιμοποιούνται στις άλλες χώρες (όπως για παράδειγμα η μέθοδος αποφύλλωσης - αρμέγματος των φυτών που κάνουνε στην Κίνα).
Βέβαια θα πρέπει να αναφέρουμε και το αρνητικό που έχει η καλλιέργεια αυτού του φυτού. Χρειάζεται ποσότητα νερού όσο περίπου και η καλλιέργεια βαμβακιού. Όμως θέλει πολλά ποτίσματα με μικρό όγκο, εβδομαδιαία ή ανά δέκα ημέρες, δεδομένου ότι είναι φυτό των τροπικών χωρών και έχει το ριζικό σύστημα επάνω. Αυτό όμως το μειονέκτημα καθίσταται πλεονέκτημα, αφού η καλλιέργεια δεν μπορεί να γίνει σε εδάφη με πολύ κρύο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να καλλιεργηθεί σε Βουλγαρία, Γερμανία κ.α. Μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο σε χώρες της Μεσογείου που έχουν μεγάλα αποθέματα νερού.
Η παραγωγή σποροφύτων στέβιας θα μπορεί να γίνεται μαζικά με τη μέθοδο της υδροπονικής επίπλευσης (Float system nursery)
Τέλος θα πρέπει να επισημάνω ότι είναι πολύ άδικο να βάλει «λουκέτο» ο καπνικός σταθμός έρευνας Καρδίτσας. Μετά την παραίτησή μου δεν φρόντισαν από το ΕΘΙΑΓΕ να στείλουν έναν γεωπόνο. Είναι κρίμα τόση προσφορά σε έρευνα, πάνω στον καπνό και στη στέβια, να κλείσει τόσο άδοξα».
«Και αυτό το υποστηρίζω» επισημαίνει ο κ. Ζαχοκώστας «επειδή γνωρίζω ότι στην Ελλάδα η καλλιέργεια έχει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Σήμερα βρισκόμαστε αρκετά χρόνια μπροστά, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, σε θέματα τεχνογνωσίας της καλλιέργειας. Έχω πραγματοποιήσει πειράματα και αναλύσεις δύο χρόνια με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης στη Γερμανία, τέσσερα χρόνια με την ομάδα καπνοπαραγωγών της Καρδίτσας, το 2007 και 2008 με τις ομάδες καπνοπαραγωγών της Φθιώτιδας, ενώ το 2010 στα πειράματα έλαβε μέρος και ο πρώην δήμος Χαιρώνειας. Διαθέτω πάνω από 130 αναλύσεις φύλλων σε περιεκτικότητα γλυκαντικών ουσιών (στεβιοσίδη και ρεμπαντιοσίδη Α), οι περισσότερες από τις οποίες είναι του ΕΘΙΑΓΕ.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των αναλύσεων είναι ότι υπάρχουν αρκετά πλεονεκτήματα της καλλιέργειας στην πατρίδα μας.
Το πρώτο είναι η υψηλή στρεμματική απόδοση. Στις πειραματικές καλλιέργειες στέβιας, μιας συγκομιδής το χρόνο, που πραγματοποιήσαμε κατά τα τελευταία χρόνια, από το 2006 μέχρι σήμερα, παρατηρήσαμε κάθε χρόνο «ρεκόρ» παραγωγής ζάχαρης ανά στρέμμα (στρεμματοζάχαρου). Αυτά τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μπορούμε να ανταγωνιστούμε το φτηνό κόστος παραγωγής που υπάρχει σήμερα στην Κίνα ή την Ινδία.
Ένα ακόμη πλεονέκτημα μας είναι η μέθοδος αποξήρανσης που χρησιμοποιήσαμε στον καπνικό σταθμό έρευνας Καρδίτσας, που επινοήθηκε και εφαρμόστηκε από μένα μαζί με τον γεωπόνο Ανδρέα Χαραλάμπου, η οποία απέδειξε ότι μπορούμε να έχουμε και μεγαλύτερη απόδοση σε γλυκαντικές ουσίες αλλά και μεγαλύτερη καθαρότητα αυτών των ουσιών, σε σχέση με τις μεθόδους αποξήρανσης που χρησιμοποιούνται στις άλλες χώρες (όπως για παράδειγμα η μέθοδος αποφύλλωσης - αρμέγματος των φυτών που κάνουνε στην Κίνα).
Βέβαια θα πρέπει να αναφέρουμε και το αρνητικό που έχει η καλλιέργεια αυτού του φυτού. Χρειάζεται ποσότητα νερού όσο περίπου και η καλλιέργεια βαμβακιού. Όμως θέλει πολλά ποτίσματα με μικρό όγκο, εβδομαδιαία ή ανά δέκα ημέρες, δεδομένου ότι είναι φυτό των τροπικών χωρών και έχει το ριζικό σύστημα επάνω. Αυτό όμως το μειονέκτημα καθίσταται πλεονέκτημα, αφού η καλλιέργεια δεν μπορεί να γίνει σε εδάφη με πολύ κρύο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να καλλιεργηθεί σε Βουλγαρία, Γερμανία κ.α. Μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο σε χώρες της Μεσογείου που έχουν μεγάλα αποθέματα νερού.
Η παραγωγή σποροφύτων στέβιας θα μπορεί να γίνεται μαζικά με τη μέθοδο της υδροπονικής επίπλευσης (Float system nursery)
Τέλος θα πρέπει να επισημάνω ότι είναι πολύ άδικο να βάλει «λουκέτο» ο καπνικός σταθμός έρευνας Καρδίτσας. Μετά την παραίτησή μου δεν φρόντισαν από το ΕΘΙΑΓΕ να στείλουν έναν γεωπόνο. Είναι κρίμα τόση προσφορά σε έρευνα, πάνω στον καπνό και στη στέβια, να κλείσει τόσο άδοξα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
γράψτε μας...