Στην Ελλάδα της ανεργίας δεν «χωρούν» μετανάστες

Διακινδυνεύοντας το να μου κολλήσουν την ταμπέλα του «ρατσιστή» τολμώ να πω ότι μεταξύ του «όλοι οι μετανάστες είναι καθάρματα» και του «όλοι οι μετανάστες είναι αδέλφια μας», υπάρχει μια μεγάλη – κατά την γνώμη μου – αλήθεια.

Στην σημερινή «μνημονιακή» Ελλάδα, της ύφεσης και της καλπάζουσας ανεργίας, οι μετανάστες δεν έχουν χώρο και λόγο ύπαρξης.

Χωρίς να φταίνε οι ίδιοι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ήρθαν στην Ελλάδα με σκοπό να περάσουν σε χώρες της βόρειας Ευρώπης, αλλά… εγκλωβίστηκαν.

Εγκλωβίστηκαν γιατί οι άλλες χώρες έχουν θωρακίσει τα σύνορά τους, ενώ τα δικά μας είναι «ξέφραγο αμπέλι».

Και χωρίς δουλειές, χωρίς ούτε ένα μεροκάματο, καταφεύγουν σε κλοπές, διαρρήξεις, ληστείες.

‘Αλλωστε όταν διαβάζουμε στις ειδήσεις για νέους Έλληνες που ληστεύουν mini market για λίγα ευρώ, τι να κάνουν οι μετανάστες από την Αφρική ή την Μέση Ανατολή.

Πρόκειται για ένα τεράστιο πρόβλημα – που θρέφει και τους νεοναζιστές – η λύση του οποίου δεν βρίσκεται σε κανένα από τα άκρα.

Κατά την γνώμη μου, τουλάχιστον για όσο διαρκεί η οικονομική λαίλαπα στην χώρα μας, θα πρέπει να εφαρμοστούν μέτρα σαν και αυτά που είχαν λάβει παλιά στην Αμερική ή ακόμη και τώρα στην Αυστραλία, όπου η είσοδος και παραμονή μεταναστών είναι αυστηρότατα ελεγχόμενη.

Χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς φανφάρες για «σκούπες» ή «Ξένιους Δίες» εάν εφαρμοστούν οι υπάρχοντες νόμοι σε όλα τα επίπεδα (εργασία, ασφάλεια, νομιμότητα παραμονής κλπ) και ειδικά εάν ισχύσει ο κανόνας της Αυστραλίας, όπου ένας αλλοδαπός μπορεί να μείνει στην χώρα μόνο εάν εργάζεται ή είναι φοιτητής, τότε μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση.

Διαφορετικά φοβάμαι πως η κατάσταση θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Ναπ.Σ.