Μπορεί για χρόνια τα πιο εξωτικά φρούτα που έμπαιναν στη φρουτιέρα σου να ήταν μπανάνα, ανανάς και μάνγκο, αλλά τα τελευταία χρόνια τα ράφια των μανάβικων φιλοξενούν και πιο “παράξενα” φρούτα. Πολλά από αυτά τα βρίσκεις και σε ελληνικά οπωροπωλεία και ακόμη και αν δεν σου γεμίζουν το μάτι, έχουν και αυτά τη νοστιμιά τους. Δες 10 από τα πιο παράξενα φρούτα που μπορείς να δοκιμάσεις.
Akebi. Μπορεί να σου θυμίζει μελιτζάνα, αλλά αυτό το ιαπωνικό φρούτο δεν έχει καμία σχέση με το γνωστό λαχανικό, πέρα από το μελιτζανί του χρώμα. Εσωτερικά, έχει σχεδόν διάφανη, λευκή σάρκα και πολλά μαύρα σποράκια και ουδέτερη γεύση. Το akebi εμφανίζεται στις αγορές μόλις 2 εβδομάδες κάθε φθινόπωρο και όσα δεν έχουν καλλιεργηθεί ανοίγουν μόνα τους μόλις ωριμάσουν. Θεωρείται ότι κάνει καλό στο δέρμα, αλλά και στη δίαιτα. Σημείωσε ότι στην Ιαπωνία τρώνε τη σάρκα ως φρούτο, ενώ ο φλοιός μαγειρεύεται και τρώγεται ως λαχανικό.
Black Sapote. Γνωστό και ως “diospyros digyna” θα μπορούσε να γίνει η No 1 επιλογή σου για φρούτο αν κυκλοφορούσε και στην Ελλάδα, μιας και έχει γεύση… σοκολάτα! Εξωτερικά, μοιάζει με πράσινη ντομάτα, ενώ στο εσωτερικό του κρύβει μια μαλακή, σκούρα καφέ σάρκα με ήπια γλυκιά γεύση με νότες σοκολάτας. Στα πλεονεκτήματα του συνυπολόγισε και τη σχεδόν διπλάσια περιεκτικότητα του σε βιταμίνη C σε σχέση με το πορτοκάλι.
Buddha’s hand. Το να ζητήσεις να φας το χέρι του Βούδα ακούγεται από μόνο του πολύ παράξενο. Βέβαια, το Buddha’s hand δεν είναι άλλο από ένα ασιατικό εσπεριδοειδές που μοιάζει με λεμόνι με πολλά μακριά εξογκώματα σαν δάχτυλα. Η ελάχιστη έως ανύπαρκτη σάρκα του το εμποδίζει να καταναλωθεί όπως, για παράδειγμα, ένα πορτοκάλι αλλά η φλούδα του μπορεί να γίνει γλυκό, μαρμελάδα και, γενικά, να χρησιμοποιηθεί στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική όπως η φλούδα κάθε εσπεριδοειδούς. Στις ευεργετικές ιδιότητες του κατατάσσονται η θεραπεία των στομαχικών διαταραχών, η αντιφλεγμονώδης ιδιότητα και η ανακούφιση του πόνου.
Καραμπόλα (Carambola). Συχνά θα τη συναντήσεις και ως starfruit, λόγω του σχήματος αστεριού που έχει η καραμπόλα όταν κοπεί σε φέτες. Γλυκιά και ζουμερή με γεύση που μοιάζει με του αχλαδιού, μπορεί να φαγωθεί ωμή και συχνά, λόγω του σχήματος της, αποτελεί δημοφιλές διακοσμητικό σε τούρτες και τάρτες με φρούτα. Δεν είναι σπάνιο να τη συναντήσεις σε οπωροπωλεία με εξωτικά φρούτα και αξίζει να τη δοκιμάσεις, καθώς είναι πλούσια σε βιταμίνη C και φυτικές ίνες, ενώ έχει ελάχιστες θερμίδες που την κάνουν σύμμαχο της σιλουέτας.
Κιουάνο (Kiwano). Γνωστό και ως αφρικανικό πεπόνι, το κιουάνο μοιάζει με “πάντρεμα” πεπονιού με αγγούρι. Αν ψάξεις μπορείς να το βρεις και σε ελληνικά μανάβικα που φέρνουν εξωτικά φρούτα και θα το ξεχωρίσεις από τα πολλά εξογκώματα στο εξωτερικό και το σχεδόν ρευστό, πρασινωπό και γεμάτο λευκά σπόρια εσωτερικό που μοιάζει με αγγούρι. Το κιουάνο έχει αντιοξειδωτικές και χωνευτικές ιδιότητες. Επιπλέον, η κατανάλωση του κάνει καλό στα μάτια και βοηθά στη μείωση του στρες.
Μανγκοστίν (Mangosteen). Το βασίλειο των φρούτων έχει και βασιλικό ζεύγος! Στην Ταϊλάνδη που λες, το μανγκοστίν θεωρείται η “βασίλισσα” των φρούτων, ενώ για τον “βασιλιά” – ντούριαν, θα πούμε αμέσως μετά. Η βασίλισσα των φρούτων, λοιπόν, είναι μια μοβ σφαίρα που κρύβει μέσα της μια κατάλευκη σάρκα που χωρίζεται σε φέτες, σαν πορτοκάλι. Έχει πολύ γλυκιά γεύση που θυμίζει συνδυασμό φράουλας, ροδάκινου και παγωτού βανίλιας. Ο φλοιός μπορεί να αποξηρανθεί και να γίνει αφέψημα που βοηθά έναντι των λοιμώξεων και των στομαχικών διαταραχών. Αναζήτησε τα μανγκοστίν και σε ελληνικά μανάβικα με εξωτικά φρούτα.
Ντούριαν (Durian). Δεν είναι τόσο το ξεχωριστό, αγκαθωτό σχήμα του που κάνει αυτό το φρούτο να κατατάσσεται στα πιο παράξενα του κόσμου όσο η μυρωδιά του. Είναι τόσο άσχημη που την πρώτη φορά που θα το μυρίσεις θα απορείς γιατί κάποιοι το ονομάζουν και “βασιλιά των φρούτων”. Ωστόσο, αν φανείς αρκετά γενναίος και το δοκιμάσεις (το βρίσκεις άλλωστε και σε κάποια ελληνικά οπωροπωλεία), θα διαπιστώσεις ότι έχει κρεμώδη σάρκα και ελαφρώς γλυκιά γεύση που θυμίζει αμύγδαλο! Στις ωφέλιμες ιδιότητές του συμπεριλαμβάνονται η μείωση των πονοκεφάλων και των φλεγμονών στις αρθρώσεις, ενώ κάνει καλό και στην υγεία της καρδιάς.
Πιταχάγια (pitaya). Γνωστή για το ξεχωριστό, έντονο φούξια χρώμα της στο εξωτερικό αλλά και για τη φλούδα της που θυμίζει δέρμα δράκου -δικαιολογώντας και το δεύτερο όνομα της, φρούτο του δράκου- η πιταχάγια είναι ένα δημοφιλές εξωτικό φρούτο που βρίσκεις και σε ενημερωμένα ελληνικά οπωροπωλεία. Στο εσωτερικό τα μαύρα σποράκια θυμίζουν ακτινίδιο αν και η σάρκα είναι λευκή, όσο για τη γεύση του είναι υπόγλυκη και μοιάζει με του πεπονιού. Καλλιεργείται κυρίως στην κεντρική και νότια Αμερική και τα πλούσια θρεπτικά συστατικά του έχουν πολλά οφέλη για τον οργανισμό, ενώ βοηθάει και στην απώλεια βάρους.
Ραμπουτάν (Rambutan). Ακόμη ένα παράξενο, εξωτικό φρούτο που βρίσκουμε και στην ελληνική αγορά, το ραμπουτάν μας έρχεται από την Ασία και ξεχωρίζει για το στρογγυλό σχήμα του με τις πολλές μακριές τριχούλες -σαν αχινός ή μικρό πον-πον. Είναι κόκκινο εξωτερικά και λευκό εσωτερικά, με χυμώδη σάρκα και γλυκιά γεύση. Μεταξύ άλλων, είναι καλή πηγή σιδήρου, κάνει καλό στα κόκαλα και βοηθά στην απώλεια βάρους.
Salak. Ονομάζεται και φρούτο του φιδιού λόγω της καστανοκόκκινης, φολιδωτής φλούδας του που θυμίζει δέρμα φιδιού. Το εσωτερικό του πάντως είναι απίστευτα νόστιμο, γλυκό και ζουμερό. Είναι πολύ διαδεδομένο στη νοτιοανατολική Ασία και στην Ταϊλάνδη αποτελεί αγαπημένο σνακ. Όσο για τα οφέλη του στον οργανισμό, η κατανάλωση του salak κάνει καλό στο στομάχι και το δέρμα, ενισχύει την αντοχή και βοηθά στην απώλεια βάρους.
Τσεριμόγια (Cherimoya). Μοιάζει λίγο με αγκινάρα στο εξωτερικό, χωρίς τα αγκάθια όμως και το συναντάμε κυρίως στην κεντρική και νότια Αμερική. Έχει κρεμώδη, λευκή σάρκα και γλυκιά και κάπως υπόξινη γεύση που θυμίζει μίγμα ανανά, φράουλας και μπανάνας. Η κατανάλωση της τσεριμόγια κάνει πολύ καλό στα μαλλιά και το δέρμα καθυστερώντας τα σημάδια γήρανσης. Επιπλέον, είναι πλούσια σε βιταμίνη C, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά.
Akebi. Μπορεί να σου θυμίζει μελιτζάνα, αλλά αυτό το ιαπωνικό φρούτο δεν έχει καμία σχέση με το γνωστό λαχανικό, πέρα από το μελιτζανί του χρώμα. Εσωτερικά, έχει σχεδόν διάφανη, λευκή σάρκα και πολλά μαύρα σποράκια και ουδέτερη γεύση. Το akebi εμφανίζεται στις αγορές μόλις 2 εβδομάδες κάθε φθινόπωρο και όσα δεν έχουν καλλιεργηθεί ανοίγουν μόνα τους μόλις ωριμάσουν. Θεωρείται ότι κάνει καλό στο δέρμα, αλλά και στη δίαιτα. Σημείωσε ότι στην Ιαπωνία τρώνε τη σάρκα ως φρούτο, ενώ ο φλοιός μαγειρεύεται και τρώγεται ως λαχανικό.
Black Sapote. Γνωστό και ως “diospyros digyna” θα μπορούσε να γίνει η No 1 επιλογή σου για φρούτο αν κυκλοφορούσε και στην Ελλάδα, μιας και έχει γεύση… σοκολάτα! Εξωτερικά, μοιάζει με πράσινη ντομάτα, ενώ στο εσωτερικό του κρύβει μια μαλακή, σκούρα καφέ σάρκα με ήπια γλυκιά γεύση με νότες σοκολάτας. Στα πλεονεκτήματα του συνυπολόγισε και τη σχεδόν διπλάσια περιεκτικότητα του σε βιταμίνη C σε σχέση με το πορτοκάλι.
Buddha’s hand. Το να ζητήσεις να φας το χέρι του Βούδα ακούγεται από μόνο του πολύ παράξενο. Βέβαια, το Buddha’s hand δεν είναι άλλο από ένα ασιατικό εσπεριδοειδές που μοιάζει με λεμόνι με πολλά μακριά εξογκώματα σαν δάχτυλα. Η ελάχιστη έως ανύπαρκτη σάρκα του το εμποδίζει να καταναλωθεί όπως, για παράδειγμα, ένα πορτοκάλι αλλά η φλούδα του μπορεί να γίνει γλυκό, μαρμελάδα και, γενικά, να χρησιμοποιηθεί στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική όπως η φλούδα κάθε εσπεριδοειδούς. Στις ευεργετικές ιδιότητες του κατατάσσονται η θεραπεία των στομαχικών διαταραχών, η αντιφλεγμονώδης ιδιότητα και η ανακούφιση του πόνου.
Καραμπόλα (Carambola). Συχνά θα τη συναντήσεις και ως starfruit, λόγω του σχήματος αστεριού που έχει η καραμπόλα όταν κοπεί σε φέτες. Γλυκιά και ζουμερή με γεύση που μοιάζει με του αχλαδιού, μπορεί να φαγωθεί ωμή και συχνά, λόγω του σχήματος της, αποτελεί δημοφιλές διακοσμητικό σε τούρτες και τάρτες με φρούτα. Δεν είναι σπάνιο να τη συναντήσεις σε οπωροπωλεία με εξωτικά φρούτα και αξίζει να τη δοκιμάσεις, καθώς είναι πλούσια σε βιταμίνη C και φυτικές ίνες, ενώ έχει ελάχιστες θερμίδες που την κάνουν σύμμαχο της σιλουέτας.
Κιουάνο (Kiwano). Γνωστό και ως αφρικανικό πεπόνι, το κιουάνο μοιάζει με “πάντρεμα” πεπονιού με αγγούρι. Αν ψάξεις μπορείς να το βρεις και σε ελληνικά μανάβικα που φέρνουν εξωτικά φρούτα και θα το ξεχωρίσεις από τα πολλά εξογκώματα στο εξωτερικό και το σχεδόν ρευστό, πρασινωπό και γεμάτο λευκά σπόρια εσωτερικό που μοιάζει με αγγούρι. Το κιουάνο έχει αντιοξειδωτικές και χωνευτικές ιδιότητες. Επιπλέον, η κατανάλωση του κάνει καλό στα μάτια και βοηθά στη μείωση του στρες.
Μανγκοστίν (Mangosteen). Το βασίλειο των φρούτων έχει και βασιλικό ζεύγος! Στην Ταϊλάνδη που λες, το μανγκοστίν θεωρείται η “βασίλισσα” των φρούτων, ενώ για τον “βασιλιά” – ντούριαν, θα πούμε αμέσως μετά. Η βασίλισσα των φρούτων, λοιπόν, είναι μια μοβ σφαίρα που κρύβει μέσα της μια κατάλευκη σάρκα που χωρίζεται σε φέτες, σαν πορτοκάλι. Έχει πολύ γλυκιά γεύση που θυμίζει συνδυασμό φράουλας, ροδάκινου και παγωτού βανίλιας. Ο φλοιός μπορεί να αποξηρανθεί και να γίνει αφέψημα που βοηθά έναντι των λοιμώξεων και των στομαχικών διαταραχών. Αναζήτησε τα μανγκοστίν και σε ελληνικά μανάβικα με εξωτικά φρούτα.
Ντούριαν (Durian). Δεν είναι τόσο το ξεχωριστό, αγκαθωτό σχήμα του που κάνει αυτό το φρούτο να κατατάσσεται στα πιο παράξενα του κόσμου όσο η μυρωδιά του. Είναι τόσο άσχημη που την πρώτη φορά που θα το μυρίσεις θα απορείς γιατί κάποιοι το ονομάζουν και “βασιλιά των φρούτων”. Ωστόσο, αν φανείς αρκετά γενναίος και το δοκιμάσεις (το βρίσκεις άλλωστε και σε κάποια ελληνικά οπωροπωλεία), θα διαπιστώσεις ότι έχει κρεμώδη σάρκα και ελαφρώς γλυκιά γεύση που θυμίζει αμύγδαλο! Στις ωφέλιμες ιδιότητές του συμπεριλαμβάνονται η μείωση των πονοκεφάλων και των φλεγμονών στις αρθρώσεις, ενώ κάνει καλό και στην υγεία της καρδιάς.
Πιταχάγια (pitaya). Γνωστή για το ξεχωριστό, έντονο φούξια χρώμα της στο εξωτερικό αλλά και για τη φλούδα της που θυμίζει δέρμα δράκου -δικαιολογώντας και το δεύτερο όνομα της, φρούτο του δράκου- η πιταχάγια είναι ένα δημοφιλές εξωτικό φρούτο που βρίσκεις και σε ενημερωμένα ελληνικά οπωροπωλεία. Στο εσωτερικό τα μαύρα σποράκια θυμίζουν ακτινίδιο αν και η σάρκα είναι λευκή, όσο για τη γεύση του είναι υπόγλυκη και μοιάζει με του πεπονιού. Καλλιεργείται κυρίως στην κεντρική και νότια Αμερική και τα πλούσια θρεπτικά συστατικά του έχουν πολλά οφέλη για τον οργανισμό, ενώ βοηθάει και στην απώλεια βάρους.
Ραμπουτάν (Rambutan). Ακόμη ένα παράξενο, εξωτικό φρούτο που βρίσκουμε και στην ελληνική αγορά, το ραμπουτάν μας έρχεται από την Ασία και ξεχωρίζει για το στρογγυλό σχήμα του με τις πολλές μακριές τριχούλες -σαν αχινός ή μικρό πον-πον. Είναι κόκκινο εξωτερικά και λευκό εσωτερικά, με χυμώδη σάρκα και γλυκιά γεύση. Μεταξύ άλλων, είναι καλή πηγή σιδήρου, κάνει καλό στα κόκαλα και βοηθά στην απώλεια βάρους.
Salak. Ονομάζεται και φρούτο του φιδιού λόγω της καστανοκόκκινης, φολιδωτής φλούδας του που θυμίζει δέρμα φιδιού. Το εσωτερικό του πάντως είναι απίστευτα νόστιμο, γλυκό και ζουμερό. Είναι πολύ διαδεδομένο στη νοτιοανατολική Ασία και στην Ταϊλάνδη αποτελεί αγαπημένο σνακ. Όσο για τα οφέλη του στον οργανισμό, η κατανάλωση του salak κάνει καλό στο στομάχι και το δέρμα, ενισχύει την αντοχή και βοηθά στην απώλεια βάρους.
Τσεριμόγια (Cherimoya). Μοιάζει λίγο με αγκινάρα στο εξωτερικό, χωρίς τα αγκάθια όμως και το συναντάμε κυρίως στην κεντρική και νότια Αμερική. Έχει κρεμώδη, λευκή σάρκα και γλυκιά και κάπως υπόξινη γεύση που θυμίζει μίγμα ανανά, φράουλας και μπανάνας. Η κατανάλωση της τσεριμόγια κάνει πολύ καλό στα μαλλιά και το δέρμα καθυστερώντας τα σημάδια γήρανσης. Επιπλέον, είναι πλούσια σε βιταμίνη C, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
γράψτε μας...